Nieuws
Op 25 mei 2024 werd de workshop Complexe scheidingen door Christine Hoogland en Mike Dijkhuizen van Samen Veilig Midden-Nederland gehouden. Christine en Mike namen de hulpverleners mee in kennis over (complexe) scheidingen en oefenden samen gespreksvoering met gezinnen in dit soort complexe situaties.
Na kort het doel van de training te benoemen, werd de groep al snel aan het werk gezet. Wat wordt er eigenlijk verstaan onder het verlies van de ouders en het verlies van het kind wanneer er een scheiding plaatsvindt? In drietallen ging de groep aan de slag en schreef dit op. Opvallend was dat de dingen die kinderen gaan missen, ouders in een bepaald opzicht ook missen. Daarnaast werd ouderschap versus partnerschap met de groep besproken: je blijft met elkaar verbonden, ook al ben je relationeel niet meer nauw met elkaar verbonden.
Vervolgens kwamen Christine en Mike met theorie. Eerst over normale scheidingen, om vervolgens dieper op complexe scheidingen in te gaan. Er zijn verschillende fases van scheiden, deze zijn: 1. signalen van scheiding, 2. duurzame ontwrichting, 3. scheidingsoverweging, 4. scheidingsmelding, 5. scheidingsaanvaarding, 6. scheidingsintermezzo en 7. separatie. Wanneer twee mensen gaan scheiden, gaan zij ieder door een andere fase. Degene die de scheiding initieert zit namelijk al in fase 4, terwijl dit voor de ontvanger misschien anders kan zijn. Het is belangrijk dat de persoon die de scheiding initieert duidelijk is in het motief achter de keuze en ruimte laat voor de ontvanger om het te accepteren en over te spreken.
Na de fase- en melding theorie werd de stap gemaakt naar complexe scheidingen. Eerst werd er uitleg gegeven over de definitie van complexe scheidingen. Vervolgens werd de nadruk gelegd op de factoren die van invloed zijn op de complexiteit van een scheiding, bijvoorbeeld: acceptatie van de scheiding, relatiekwaliteit, conflict oplossend vermogen voorafgaand aan de scheiding, hechting van de ouders, intiem terreur, enzovoort.
Vervolgens werd de vertaalslag gemaakt naar de hulpverlening. Bij complexe scheidingen probeert de ouder de hulpverlening een kant van één van de ouders te laten kiezen. Dit wordt gedaan door een vraag of opmerking te stellen die de hulpverlening in een bepaalde richting duwt. Het is de kunst om niet mee te gaan met deze framing. Christine en Mike wilden dit aan de hand van een gespreksvoering met rollenspel oefenen. Door objectief te blijven, de onderliggende moeilijkheden te benoemen en aandacht te geven aan de problematiek, hoef jij als hulpverlener geen kant te kiezen.
Tijdens de training gespreksvoering met rollenspel werd er eerst een zin genoemd, bijvoorbeeld: ‘’Het is toch belachelijk dat de kinderen niets tegen mij mogen vertellen over hoe ze het thuis bij hun moeder hebben?”. Vervolgens was het aan de groep om een reactie te bedenken. Het is belangrijk om het onderliggende gedachtegoed terug te vragen, zonder oordeel, om de kern naar boven te krijgen. Bijvoorbeeld: ‘’Ik hoor je zeggen dat je graag wilt weten hoe je kinderen het bij hun moeder thuis hebben’’. Door deze vraag te stellen, kies je geen partij en spreek je over het onderliggende gevoel bij vader.
Na de oefening gespreksvoering kwamen de aanwezigen terug op eerder opgestelde doelen en deden een rondje: ‘’Wat neemt iedereen mee naar huis?’’ om vervolgens gezamenlijk af te sluiten.
