Nieuws
Workshop gegeven door Marike van Gemert van de Academie voor Praten met Kinderen. Zij leren professionals om met de juiste zorgvuldigheid in gesprek te gaan met kinderen over hun onveilige thuissituatie, zodat zij – ook voor hún gevoel – echt centraal staan.
Praten met kinderen over hun onveilige thuissituatie kan heel ingewikkeld zijn. Door vragen te stellen over wat er thuis gebeurt, doe je een appel op de loyaliteitsgevoelens van het kind jegens zijn ouders. Je wilt het kind niet onbedoeld "klem" zetten of banger maken dan het eventueel al is. Tegelijkertijd wil je het kind de gelegenheid bieden om zijn verhaal te doen en heb je vanuit jouw professionele taak informatie nodig om een goede inschatting te kunnen maken over wat er in deze situatie nodig is. Wat kun je doen om voldoende veiligheid te creëren in het contact met het kind? Hoe maak je ingewikkelde situaties bespreekbaar? En welke woorden gebruik je om uit te leggen wat er verder gaat gebeuren?
De workshop (18 januari 2024)
Na een welkom, voorstelronde, en een uitgebreidere kennismaking met Marike gingen we aan de slag. We deden een oefening met een ballon die wellicht ging klappen. Dit symboliseert de staat van zijn van kinderen die in onveilige situaties leven. Veel gedragingen die deze kinderen laten zien, zijn terug te leiden naar gedrag die typerend is voor kinderen met trauma.
Vervolgens legt zij aan de hand van drie cirkels uit welke voorwaarden belangrijk zijn in het spreken met kinderen. Doel, veiligheid en verantwoordelijkheid zijn hierin belangrijk.
Vervolgens werd in subgroepen werd geoefend werd met vragen die gesteld worden door kinderen. Hoe zou je reageren vanuit je professie en met hetgeen wat net is aangedragen? Welke mechanisme merk je in jezelf op? Waar loop je tegenaan? Dit was voor veel deelnemers van de workshop een eyeopener om hier meer bij stil te staan en te oefenen.
Na een korte pauze en een vervolg van het theoretische deel deden we nog een oefening. Deze stond in het teken van het ‘verzoek tot geheimhouding door kinderen’. In subgroepen deden we deze oefening en stelde de positionering van de hulpverlener centraal. Hoe blijf je maximaal transparant en geef je het vertrouwen aan het kind dat de informatie zorgvuldig behandeld wordt!
