Werksessies ronde 2:
7 - Belang van het kind bij uithuisplaatsingen: de praktijk - Esther Kooymans (NJI) en Els Mourits (BPSW)
Beslissingen over uithuisplaatsen zijn enorm ingewikkeld. De gevolgen van zo'n beslissing zijn pas achteraf zichtbaar en niet altijd van tevoren te overzien. Voor de jeugdprofessional een groot dilemma. In de workshop gaan we vanuit verschillende perspectieven kijken naar zo'n ingewikkelde casus. We gaan ervaren hoe we tegengestelde belangen kunnen wegen en hoe de Richtlijn Uithuisplaatsing en Terugplaatsing en Samen beslissen over passende hulp hierin kunnen ondersteunen.
Esther is als schrijver betrokken geweest bij de herziening van de richtlijn samen beslissen over passende hulp en de richtlijn uithuisplaatsing en terugplaatsing.
Els is als voorzitter en schrijver betrokken geweest bij de herziening van de richtlijn uithuisplaatsing en terugplaatsing.
8 - Autonomie en bejegening middels de ROND methodiek - Karen Poot
De ROND-methodiek is een methodische aanpak waarmee op meerdere niveaus een cultuuromslag bewerkstelligd kan worden om hulpverlening (gelijk)waardiger te maken. De methodiek volgt de hulpverlener in zijn of haar proces om bewust om te gaan met de aspecten ruimte, openheid, nieuwsgierigheid en duidelijkheid in de omgang met cliënten. In deze werksessie gaan we daarmee aan de slag.
9 - Professionele ongehoorzaamheid - Kevin Scholte en Lytitia van Binsbergen (Ambassadeurs Jeugd)
Als jeugdzorgmedewerker wil je doen wat nodig is om het kind zo goed mogelijk te laten ontwikkelen. Toch is dat niet altijd vanzelfsprekend. Bijvoorbeeld omdat de hulp niet is ingekocht door de gemeente of omdat de werkwijze van je organisatie er niet bij aansluit. Hoe zorg je ervoor dat je dan toch je doel bereikt? ‘Professionele ongehoorzaamheid’ staat onder meer voor buiten de kaders werken, out-of-the-box durven gaan, doen wat nodig is en de cliënt centraal zetten bij alles wat je doet. Hoe je dat doet, daarmee gaan we in de werksessie aan de slag.
10 - Normaliseren... hoe dan?! - Tamara Bos en Barbera Voskuil
De kracht van het gewone
Voorbeelden ter inspiratie voor normaliseren
Normaliseren is een ‘hot issue’ in de jeugdhulp. Door het grote beroep op de jeugdhulp wordt vaak gewezen op het belang van normaliseren (en demedicaliseren). Maar wat verstaan we precies onder normaliseren? In leernetwerk normaliseren (Werkplaats Samen) hebben jeugdigen en ouders, praktijkprofessionals, lokale beleidsmakers en onderzoekers met elkaar een visie op normaliseren opgesteld, met belangrijke uitgangspunten voor beleid en praktijk (2022).
In deze workshop hopen wij jullie te inspireren bij 'vertaling' van de visie in praktijk en beleid. Dit doen wij aan de hand van beschrijving van een aantal -van de 13- voorbeelden ter inspiratie die het leernetwerk recent in beeld heeft gebracht.
Wij geven antwoord op de vragen: welke elementen uit de voorbeelden sluiten aan bij de visie normaliseren? Wat werkt? Wat kan er nog beter?
Wij sluiten de sessie af met een interactief gesprek over de betekenis van deze voorbeelden voor normaliseren in beleid en praktijk.
11 - Samenwerken met gezin, netwerk en professionals: de methodiek Gezin Centraal - Arjan Bolt (orthopedagoog Buro Bolt en Kenniscentrum Gezin Centraal)
Samenwerking tussen professional en gezin/ouders verloopt niet altijd even voorspoedig als gehoopt. In deze werksessie zoomt orthopedagoog, schrijver en coach Arjan Bolt in op situaties waarbij constructieve samenwerking niet evident is. Hij gaat in op zaken waarbij kinderen mogelijk in gevaar gebracht kunnen worden door dezelfde personen met wie de professional een samenwerkingsrelatie zoekt. Met ruim dertig jaar ervaring in de jeugdhulp brengt Arjan Bolt genoeg kennis met zich mee om samen met de deelnemers de diepte in te duiken tijdens deze interactieve werksessie.
12 - Werken met multi probleemgezinnen – Desiree Bruin (Bender Groep)
In deze interactieve workshop nemen we de deelnemers, met behulp van casuïstiek, mee in de praktijk van het werken met deze gezinnen. We gaan in op de definitie, over wat werkt en hoe we elkaar, in alle geledingen van een organisatie en/of hulpverleningsketen, nodig hebben om deze gezinnen voldoende veilig te maken om hun ouderschap vorm te geven en minder afhankelijk te maken van de sociale voorzieningen.